Omdat het existentialisme wordt behandeld als een 'geleefde' filosofie die wordt begrepen en onderzocht door hoe men zijn leven leidt, in plaats van als een 'systeem' dat uit boeken moet worden bestudeerd, is het niet onverwacht dat er veel existentialistisch denken in literaire vorm te vinden is (romans , toneelstukken) en niet alleen in de traditionele filosofische verhandelingen. Inderdaad, enkele van de belangrijkste voorbeelden van existentialistisch schrijven zijn eerder literair dan puur filosofisch.

Het existentialisme dat we tegenwoordig zien, is het meest prominent geworteld in de geschriften van Soren Kierkegaard, en als gevolg daarvan zou kunnen worden beweerd dat het moderne existentialisme begon als fundamenteel christelijk van aard, maar later uitliep in andere vormen. Het is dus belangrijk om het christelijk existentialisme te begrijpen om het existentialisme überhaupt te begrijpen.

Het Investituurconflict betrof middeleeuwse seculiere heersers die hun macht uitbreidden door kerkelijke functionarissen van hen afhankelijk te maken voor land en kantoren.

De meesten hebben de neiging om aan theologie te denken in de context van moderne religietradities, maar het concept dateert uit het oude Griekenland.

James Madison was niet alleen de vierde Amerikaanse president, maar ook een fervent verdediger van religieuze vrijheid, wat zowel uit zijn citaten als uit zijn daden blijkt.

De pausen van de vijfde eeuw presideerden een gedenkwaardige periode in de geschiedenis, waaronder de ineenstorting van het Romeinse rijk en de scheiding van de kerk.

Is Valentijnsdag niet een christelijke dag, vernoemd naar een heilige? Niet echt. Vandaag is het een commerciële feestdag; het begon als een heidense feestdag over vruchtbaarheid.

Er lijkt soms wat verwarring te bestaan ​​over de vraag of en hoe religie en filosofie van elkaar moeten worden onderscheiden. Kom meer te weten.

Wat betekent het om te 'begeren'? Waarom is het verkeerd om iemands vrouw te begeren, maar niet hun man? Hoe volgt men het tiende gebod?

Over de legaliteit van abortus wordt meer gedebatteerd dan over de moraliteit van abortus, dus fundamentele ethische vragen krijgen niet de aandacht die ze verdienen.